Een baby blijft makkelijker op schoot zitten dan een kleuter. Axel haalde van alles uit, van dansen op mijn schoot tot boos kijken op het moment van afdrukken.
Ik wilde per se de foto overmaken. Vier jaar later, weer in juli als de hortensia’s bloeien. Dezelfde moeder in hetzelfde jurkje met hetzelfde kind op schoot.
Wie had dat toen kunnen denken?
~
A baby is more likely to sit still than a four-year-old. Axel tried everything, from dancing on my lap to angry looks right at the moment when Gerard took the picture.
I wanted a photo make-over. Four years later, in July when the hydrangeas flower.
The same mother in the same dress with the same child on her lap.
Who would have thought this back then?
Leuk hoor!
En we hadden het iig gehoopt 😉
Wat fijn he? En je ziet er nu ook zo goed uit en knap dat je nog steeds in de jurk past:)
Ha, da’s geen kunst :-). Het jurkje is heel wijd, daar pas ik nog in als ik 100 kilo weeg.
Maar goed dat je niet alles van te voren weet!
Ja wie had dat toen kunnen denken..
Fantastisch tweeluik! Prachtig!!
Inderdaad, wie had dat kunnen denken. En nu lijkt het soms bijna gewoon dat Axel zo op je schoot kan lelijk kijken. Dat ís het ook maar tegelijkertijd ook niet. Fijne zomer!
Wat een geweldig leuke foto ! Fijn om hem nog een keer te kunnen maken .
Weer twee van die mooie foto’s op dezelfde plek voor jouw tijdlijn- fotoboek. Erg leuk, net als toen die foto’s van voetbal kijkende Axel. Wat een cadeau dat je dit allemaal in goede conditie mee mag maken. Ik hoop nog veel van deze tijdlijn- foto’s te mogen zien. Want dan ben jij er nog en ik ook!