WordPress heeft de statistieken van dit blog in 2013 opgesteld. Hier is een citaat:
Het Louvremuseum heeft 8,5 miljoen bezoekers per jaar. Vederzwaar is in 2013 ongeveer 110.000 keer bekeken. Als het een tentoonstelling in het Louvre zou zijn, zou het ongeveer vijf dagen duren voordat zoveel bezoekers alles hadden gezien.
Klik hier voor het complete rapport , waaruit blijkt wat het populairste bericht was van vorig jaar (Safari), waar de meeste bezoekers vandaan kwamen (Nederland, België en de Verenigde Staten) en wie het meest reageerden.
Sommige veelvoorkomende zoektermen staan niet in de samenvatting: Afinitor en Xeloda bijvoorbeeld, of eierstokverwijdering. Bijna iedere week is er wel een nieuwe bezoeker die de hele blog terugleest. Heel bijzonder vind ik dat.
Vederzwaar is eind 2009 begonnen toen bij mij uitzaaiingen van borstkanker werden gevonden tijdens mijn zwangerschap. Door het longvocht was ik kortademig en moest ik veel hoesten. Schrijven was een goede oplossing toen praten niet kon. En ik ben ermee doorgegaan.
De meeste lezers reageren niet. Ze lezen alleen en dat is prima. Tegelijkertijd ben ik erg benieuwd naar jullie.
Hoe en wanneer ben je hier terechtgekomen? Waarom ben je op Vederzwaar blijven lezen?
Schrijf het me, ik lees jullie reacties graag!
~
WordPress sent this blog’s statistics over 2013. Here’s an excerpt:
The Louvre Museum has 8.5 million visitors per year. This blog was viewed about 110,000 times in 2013. If it were an exhibit at the Louvre Museum, it would take about 5 days for that many people to see it.
Click here to see the complete report, which shows last year’s most popular posting (Safari), where most visitors come from (the Netherlands, Belgium and the United States) and who posted most reactions.
Some very frequent search terms have not made it to the report, like Afinitor and Xeloda for example, or removal of the ovaries. Almost every week a new visitor reads back the whole blog. I find that very special.
Vederzwaar started in late 2009 when I was diagnosed with metastatic breast cancer while I was pregnant. I was short of breath because of pleural effusion and I coughed a lot. Writing was a good solution when talking was no option. And I continued.
Most readers don’t reply to blogs. They just read and that is fine. At the same time I am curious about you.
How and when did you end up here? Why did you continue to read Vederzwaar?
Please write me, I look forward to your reactions!
Vederzwaar 
Ik ben 1 van die meelezers (heb Volgens mij een paar keer gereageerd), ik ken je al sinds 2002 Volgens mij?
Deze site heb ik via je Hyves.
Ik vind je site heel bijzonder, erg jammer dat ik niet in Nederland woon, had graag een “playdate” voor onze oudste met Axel willen plannen 😉
Is dat al zo lang geleden? Ja het kan heel goed in 2002 geweest zijn. Jammer dat je nu zo ver weg woont, maar ik ben blij dat je daar gelukkig bent. En natuurlijk heel blij dat twee zwangerschappen (met in totaal drie kinderen 🙂 ) na hormoongevoelige borstkanker bij jou wel goed gingen.
Wat ik me nog afvroeg: is Lieke, die als eerste hierboven reageerde de Lieke die ik ook ken? De Lieke die ook schreef op het borstkankerforum van Ellie. De Lieke met wie ik ooit met Anita lekker op het Fleurie- terrasje gezeten heb een een torsje cadeau gaf? De Lieke die nu, ik meen, in het buitenland woont?
Ja, dat zou heel goed kunnen. Het is ‘de Lieke, die in onze tijd borstkanker kreeg’ en later emigreerde. Het land dat je opschreef klopt, maar ik weet niet zeker of Lieke wil dat dat hier genoemd wordt, daarom heb ik het weggehaald.
Ik kreeg de hint van lady Daan, ik ben haar tante maar ze was eigenlijk meer zusje, ik las natuurlijk haar blog en ook een aantal van haar blog vriendinnen. Hoe bizar kan het zijn: ik kreeg borstkanker eind 2009……Diana was een grote steun, ook haar man die mij vergezelde naar alle poli afspraken omdat ik geen partner heb.Tot nu toe heb ik geen klachten als triple negatieve…… Ik was bij haar overlijden en ik mis haar enorm….. Ik lees graag je blog en hoop dat nog heel lang te doen…..
Henny
Dank je wel, Henny, ik heb LadyDaan in het verleden een paar keer ontmoet (via http://www.de-amazones.nl). Dat was voordat we uitzaaiingen kregen. Ik kan me voorstellen dat je haar enorm mist. Ik mis de updates op haar blog al, ze schreef zo graag.
Vier jaar verder is veel bij triple negatief, ik hoop dat het je goed zal blijven gaan.
Ik volg nu ruim een jaar deze site, meestal lees ik het alleen en soms reageer ik.
Ik heb je blog gevonden via Amazones waar jij mijn grote voorbeeld bent.
We hebben precies hetzelfde type borstkanker en ik bewonder je enorm hoe flink jij altijd bent.
We hebben elkaar nu drie keer ontmoet met een amazonemeeting en ik vind je een mooi mens Diana.
Lieve Ellen, je bent zelf een voorbeeld voor velen: nu al 2,5 jaar succesvol op de eerstelijns hormoontherapie, dat doen er niet veel je na! Ik hoop je snel weer te ontmoeten. En flink zijn, ach… de omstandigheden hebben het noodzakelijk gemaakt dat ik voor mezelf opkwam. Ik weet niet of dat flink was. Het voelde meer als overlevingsdrang, gecombineerd met de overtuiging dat een aantal oncologen mijn geval echt verkeerd inschatte. Die artsen kijken nog steeds weg als ik ze op de poli zie, dus hopelijk hebben ze ervan geleerd.
Ik lees nog niet zo lang bij je, ik denk vanaf september ongeveer. Via via ben ik hier terecht gekomen. Ik heb tot nu toe niet gereageerd omdat ik dat wat ik wil zeggen misschien zo makkelijk vind klinken in je strijd tegen kanker. Wellicht fat ik dat vanaf nu toch maar eens moet gaan doen…
Ik wens je sterkte voor dit nieuwe jaar!
Groetjes, Jet
Beste Jet, wat fijn dat je nu reageert. Reageren op een blog is niet makkelijk, dat weet ik. Ik lees zelf veel blogs, lang niet allemaal over borstkanker. Soms lees ik omdat de blogger een kind van Axels leeftijd heeft. Ik volg ook twee oud-schoolgenoten op hun blog, ik lees over pleegkinderen en hypotheken (heb ik allebei niet, maar als het interessant wordt opgeschreven lees ik het wel 🙂 ). En bij veel blogs ben ik ook zo’n bezoeker, die niet reageert. Maar als blogger weet ik hoe leuk het is als er wel reacties komen. Bovendien was ik in de loop der jaren ook wel nieuwsgierig geworden wie Vederzwaar nou leest.
Hoi Diana,
ik ben op jouw site gekomen via de de amazones. Ik ben 60 jaar en kreeg in 2009 borstkanker en had in 2012 uitzaaiingen in de wervels en vlekjes op de lever . Heb 6 taxol kuren gehad, daarna xeloda en afinitor. Alles hielp maar kort dan gingen de tumormarkers weer erg snel omhoog. Heb nu net 3 maanden vinorelbine gehad. De december maand niks en begin 8 januari weer met 3 maanden vinorelbine als mijn lichaam het kan verdragen dat begint wel te protesteren na alle medicijnen van het afgelopen jaar.
Jij heel veel sterkte voor de komende tijd.
Groetjes Trudi.
Hoi Trudi, jij ook heel veel sterkte gewenst. Wat ellendig voor je dat de medicijnen maar zo kort werken. Ik hoop dat vinorelbine je nog extra tijd geeft, misschien kan het nog in een lagere dosering? Veel sterkte met je nieuwe serie kuren.
Hoi Diana, mij ken je nog van Viva. Ik moet bekennen dat ik niet eens precies weet hoe ik op Vederzwaar terecht ben gekomen (misschien via Fieke?). Ik volg je van een afstandje en hoop dat ik dat nog heel lang kan blijven doen…. Onze jongste wordt over twee weken vier, dus de belevenissen van Axel zijn ook erg herkenbaar.
Een boekentip trouwens (misschien ken je ‘m al?): The emperor of all maladies – Siddharta Mukherjee. Het is een ‘biografie’ van kanker. Zelfs voor mij als (ex-)wetenschapper zeer leerzaam en voor jou als naadje van de kous-zoeker (positief bedoeld!) misschien ook wel.
Het allerbeste voor het komende jaar met je grote en je kleine man!
Floor F.
Natuurlijk ken ik jou nog! Wat bijzonder dat je nog meeleest. Vorige maand was het twaalf jaar geleden dat ik op het toen nog kleine Vivaforum begon te schrijven over borstkanker. Daardoor heb ik zoveel mensen leren kennen, van wie er een aantal (Natalie, Nana, Fieke, Willemien, Margriet) ook hier nog meelezen en reageren. Voor jou dus ook binnenkort een eerste schooldag van je jongste!
Het boek van Siddharta Mukherjee heb ik van mijn ouders gekregen. Heel bijzonder boek, inderdaad een ‘biografie’ met een beschrijving van kanker als persoon/fenomeen. Heel goed geschreven ook. hij heeft een bijzonder perspectief gekozen, waardoor het boek ook literair de moeite waard is. Ik vond wel dat Mukherjee toch meer een hematoloog dan een oncoloog was: de voorbeelden van leukemie (zijn eigen specialisme) stonden heel anders omschreven dan andere vormen van kanker zoals borstkanker. Ik heb het boek recent uitgeleend aan een collega, wiens vader uitgezaaide darmkanker heeft. Met hem praat ik vaak over kanker.
Hoi Diana,
Weet niet precies meer hoe ik op jouw site kwam, amazone`s of via een ander blog.
De manier waarop je schreef maakte dat ik je ging “volgen”, kort en bondig en de mooie stukjes over Axel, zo vol liefde.
Zelf ben ik in 2010 behandeld tegen borstkanker, borstsparend, chemo (tac) bestraald (31) en nu aan de anastrozol na 2,5 jaar tamoxifen, nu heb ik last van de “late gevolgen” van de behandelingen, zoals dat zo mooi heet maar wat soms o,zo lastig is.
Dat voor jezelf opkomen en op je strepen gaan staan herken ik ook, dat is hier ook nodig geweest/
Voor het komende jaar wens ik je het allerbeste!!!
Groet, Caroline.
Hoi Caroline, wat erg dat het opkomen voor jezelf herkenbaar is… Soms denk ik dat het aan mijn ziekenhuis ligt of dat ik die weerstand oproep bij zorgverleners. Maar er gaat echt zoveel fout! Ik heb nog een blog in voorbereiding over de ziekenhuisapotheek. Komt volgende week.
Sterkte met de late gevolgen (van bestraling neem ik aan?). Hoe erg de uitzaaiingen ook zijn, ik heb geen naweeën van eerdere behandelingen gehad en ben ook nooit bestraald (want dat geeft de meeste problemen volgens mij).
Jij ook het allerbeste gewenst voor 2014!
Ik ben je blog gaan lezen, omdat ik een keer een zeer rake reactie van jou had gelezen op een ander blog. Ik vind je manier van schrijven leuk, ik vind de blogs over Axel leuk ( doet me ook denken aan mijn zoon op die leeftijd!) en ik ben altijd zeer onder de indruk hoe je voor jezelf opkomt. Daar kan ik nog wat van leren!!
Groetjes, Barbara.
Dank je wel, wat lief! Geen idee wat het was, ik reageer regelmatig bij anderen. Vederzwaar is wel een bijzondere afwisseling geworden van borstkanker- en kinderverhalen.
En kom vaker voor jezelf op, lastige gesprekken kun je misschien voorbereiden met scenario’s.
Had ik geblogd over het telefoongesprek voor de second opinion? Toen vroeg de secretaresse van de prof ‘mag het ook bij een van de andere oncologen?’ NEEEEEE, want (en dat had ik voorbereid) reden 1, reden 2 en reden 3. Toen kreeg ik de afspraak.
Hallo Diana, ik twitter nog niet zo heel lang en eigenlijk doe ik er ook niet zo veel mee. Maar ik heb afgelopen okt. Dees ontmoet in Lissabon bij ABC2 en zag dat zij twitterde, zo kwam ik bij jou terecht, omdat ik ook heel nieuwsgierig was hoe een veel jonger iemand met deze ziekte omgaat, niet dat ik me oud voel, maar ik ben 63 en dus wat ouder dan jij. Maar ik heb heel veel bewondering voor je, hoe je dit alles in je dagelijks leven plaatst en van jouw ervaringen kan ik weer leren.
Groeten Marijke
Fijn om te horen, Marijke. Jammer dat we elkaar bij het Hoop&Vrees-congres niet uitgebreider gesproken hebben. Ik hoop dat je nog heel lang door kunt op je huidige hormoontherapie en je geen zorgen hoeft te maken over andere behandelingen.
Hoi, ook ik ben lang geleden komen aanwaaien via de amazones waar ik via een vriendin, die inmiddels is overleden aan borstkanker terecht kwam op zoek naar informatie. Ook verloor ik mijn moeder aan kanker en herken onder meer het geworstel met de rode voeten bij Xeloda. Ik ben bij je blijven hangen omdat ik jouw schrijfstijl zo mooi vind. Nuchter, realistisch en zonder drama. Ik bewonder je moed en kracht. Ik heb een tweeling van 6 dus herken ook je leuke verhalen over Axel. Schrijf vooral zo door! jij helpt er ons weer mee en wie weet zijn wij jou ook soms tot steun. Hartelijke groet Els
Ook al via de Amazones 🙂 Fijn dat je meeleest en reageert. Het bloggen bevalt me erg goed en ik denk hier met Vederzwaar een vorm gevonden te hebben die me goed bevalt. En ja, de reacties zijn zeker tot steun.
Ik vind ze echt heel cool de statistieken. Mooi om te zien dat jij zo’n bereik en impact hebt!!!!
Ongekend he. En dat voor een blog dat uit nood geboren is omdat ik door al dat hoesten geen telefoongesprekken meer kon voeren en te ziek was om iedereen persoonlijk terug te mailen.
Lieve Diana, ik reageer zo zelden op je berichten dat ik bijna het gevoel heb dat ik me hier ook moet voorstellen 😉
Het is precies 10 jaar geleden dat we voor eerst samen met een paar andere lotgenoten een wandeling maakten, weet je nog?
Het wordt weer eens tijd om elkaar te zien. Misschien weer eens een playdate met onze kleuters?
Die wandeling was inderdaad in januari, is dat al tien jaar geleden? Ik herinner het me als een koude wandeling, maar er is heel veel uit voortgekomen op het gebied van lotgenotencontact voor borstkankerpatiënten.
Een playdate lijkt me leuk, maar Axel is op het moment nogal
lastigbewerkelijk. Hij is afwisselend superlief en vreselijk baldadig. Misschien kunnen we in de voorjaarsvakantie afspreken? Die valt voor Axel in de laatste week van februari.Bewerkelijk klinkt bekend. Waarschijnlijk wordt het beter als hij op school zit. Hij is gewoon toe aan meer uitdaging , wedden?
In de voorjaarsvakantie zijn we op wintersportvakantie. Maar we vinden vast een andere datum…
Dag Diana, ook ik ben via de Amazones bij je blog terecht gekomen en sinds ca. 1 jaar een trouwe lezer. In 2001 uitgebreid behandeld voor borstkanker. Eind 2008 waren er de eerste botuitzaaiingen. Na drie jaar Tamoxifen, nu twee jaar anastrazole. Helaas stijgen de waarden nu langzamerhand. Ik werk en hoop dat ook zo lang mogelijk vol te houden (mijn zwakke punt is het lopen).
Heb heel veel aan de info op je blog en helpt mij in de opstelling in de gesprekken bij de oncoloog!
Wens je al het goeds in 2014.
Welmoed
Wat leuk, alweer een meelezer via http://www.de-amazones.nl! Wat jammer dat anastrozol langzamerhand lijkt uit te werken. Gelukkig zijn er nog andere hormoontherapieën zoals Aromasin/Afinitor. En er start binnenkort een studie (BELLE-3) naar Faslodex met of zonder een nieuw middel. Misschien heb je daar in de toekomst nog iets aan.
Mijn botuitzaaiingen zijn bijna volledig verkalkt, dus ik blog er weinig over. Via de Amazones heb ik wel eens gehoord over ingrepen (pin in de heup, versterking van rugwervels) waardoor de botten wat versterkt worden. Het kan alleen als je ‘houvast’ hebt voor de pinnen.
Voor jou ook alle goeds gewenst in 2014!
Is dit voor het eerst dat jij statistieken van je weblog te zien krijgt?
Het is wel leuk om dat rapport te zien. Jouw bereik is wereldwijd. Leuk om met een klikje op de wereldkaart per gebied/ land het aantal bezoekers van je blog te zien. Doordat jij ook in het engels schrijft is je bereik ook zeker grotee dan wanneer je alleen in het nederlands schrijft.
Leuk en ook wel steunend denk ik voor je dat een aantal meelezers zich door je oproep bekend aan je maken. Je schrijft dus duidelijk niet alleen voor jezelf.
Ik hoef me niet bekend te maken. Ik heb je de meeste reacties gegeven zeggen je statistieken. Zullen we ook hier dan maar zeggen: ” wie schrijft die blijft! ” 😉
Jij hebt geen introductie nodig 🙂 Wie schrijft die blijft geldt hopelijk nog een hele tijd voor ons allebei!
Via WordPress kan ik dagelijks de statistieken inzien, dus dat was geen verrassing. De meestgelezen berichten kende ik niet, de berichten met de meeste reacties wel.
Er wordt hier meegelezen door familie en vrienden in het buitenland. Maar niet in al die landen uit het jaarrapport ken ik iemand hoor. Ik weet wel wie er meelezen in Canada, Brunei, Duitsland en Costa Rica. Maar van de dagelijkse lezers uit Spanje en Bulgarije heb ik geen idee wie dat zijn 🙂
En Ik volg je natuurlijk ook, meestal via Twitter en daar reageer ik ook af en toe. Ook wij hebben elkaar ontmoet via De-Amazones, de site was net een paar maanden in de lucht.
Heb altijd enorm veel respect voor je gehad en dat is sinds je zwangerschap alleen maar vele malen groter geworden.
Je bent ook nog eens een van de inspirators voor mijn hardloopcarriere geweest, zou mooi zijn als je me komt aanmoedigen in Amsterdam eind oktober 🙂
Hoop hier nog lang te kunnen blijven lezen Diana.
Dikke zoen,
Ilonka
Oh en vanaf mijn vakantieadressen volg ik je ook als er internet is.
Dus Tanzania en Uganda was ik 🙂
Dat vermoedde ik al, ook omdat het een korte periode was. Maar er zijn echt vaste meelezers uit landen waar ik echt niemand ken (Bulgarije dus en Spanje).
Ik kan me nog niet vastleggen voor oktober, maar als het enigszins lukt kom ik langs het parcours staan om je aan te moedigen. Ik heb 42 km om uit te kiezen toch?
Yep, 42 stuks, dus keus genoeg!
Ik twijfel met regelmaat aan mijn verstand 🙂
Hoi Diana,
Vanaf 2006 ben ik meelezer op de site van de amazones, nadat bij mijn moeder borstkanker was geconstateerd. Ik las alles wat los en vast zat over het onderwerp. In eerste instantie was ik meer geïnteresseerd in het medische deel van de site. Later waardeerde ik steeds meer het menselijke en sociale aspect; Hoe belangrijk het is om erkenning te krijgen. En hoe je elkaar steunt in soms heel moeilijke situaties. Ik ben er denk ik zelf ook iets socialer door geworden.
Via die site ben ik op dit blog gekomen. Ik check elke dag even, het is een soort ritueel geworden. Je nuchtere, intelligente, iets onderkoelde manier van schrijven spreekt me enorm aan. Ik hoop dat je hier nog heel lang kan schrijven.
Liefs Harera
Hoi Harera, ook jou ken ik natuurlijk van de Amazones en van je lieve reacties daar. Ik vind het heel bijzonder om te merken dat mensen al jaren meelezen. Sociale media kunnen heel sociaal zijn, bijzonder dat je bij jezelf ook een verandering merkt.
Ik hoop hier ook nog heel lang te schrijven!
Zal ik me ook nog even voorstellen 😉 Meelezer (en reageerder) sinds ik geloof je eerste topic op het vivaforum. We hebben elkaar al jaren niet gezien, maar door je blog heb ik door de jaren heen kunnen volgen hoe het met je gaat. Ik reageer niet altijd en heb ook tijden minder meegelezen maar sinds je blog volg ik je weer intensiever en hoop dat nog heel lang te kunnen doen.
🙂
Je hoorde bij de eerste mensen die ik irl (in real life) ontmoette na internetcontact. In Breda hebben we toen afgesproken met een andere forummer, dat zal wel meer dan elf jaar geleden zijn. Wat reageren er veel internetcontacten van het eerste uur, heel leuk!
Hoi Diana,
En ook ik lees nog steeds mee en deed dit al op de amazones.
Ik kwam daar al niet meer zoveel, maar na de introductie van de nieuwe website werd dat nog minder.
Ik was natuurlijk nog wel geïnteresseerd in een aantal mensen die in een plekje in mijn hart hadden en gelukkig zijn er diverse virtuele mogelijkheden om te lezen hoe het met hen gaat.
Ik heb geloof ik twee of drie keer gereageerd, maar lees je vaker.
Heel leuk ook om de avonturen van Axel te lezen. Doet me terug denken aan mijn eigen zoon die inmiddels 20 is en dik verkering heeft.
Met mij gaat het goed, inmiddels 7 jaar verder.
Ik hoop je nog lang te kunnen lezen !
Groetjes,
Odina.
Ook een meelezer vanaf het Vivaforum. Niet constant overigens, maar af en aan. Op de Amazones veel gelezen toen een vriendin van mij borstkanker kreeg (vrij jong, 40). En nu weer intensiever mede omdat een andere vriendin inmiddels helaas uitzaaiingen heeft 10 jaar na de primaire borstkanker. Maar ook omdat je goed schrijft. Ik hoop nog lang stilletjes mee te lezen. Hartelijke groet, Hekate
O ja, jou ken ik ook al heel lang online! Dank je wel, fijn te weten dat je nog steeds mijn verhaal volgt.
Ik lees ook mee… al sinds de Amazones! 😉
Ah Doinja, aan jou moest ik nog denken met alle kinderopvangperikelen. Gastouders van het kaliber Doinja zijn hier in de regio helaas niet beschikbaar :-). Ik kijk nog af en toe op je site en volg je op Twitter.
Hallo Diana,
Na het verzoek in dit blog dan ook een bericht van mij, een van de meelezers.
Ook ik ben een volger van je blog via de site van de amazones.
In 2008 kreeg ik de diagnose borstkanker en volgde in dat jaar het hele scala van de behandelingen.
Op de site van de amazones heb ik in de eerste jaren veel herkenning en steun gevonden en via die site ben ik op jouw blog terecht gekomen en je blijven volgen.
Ik vond en vindt de manier waarop je ziek zijn in je leven inpast inspirerend en krachtig !
Alle goed voor 2014
Jet.
En ik maar denken dat lezers hier vooral via Google terechtkomen…
Dank je wel voor je reactie, Jet, heel fijn om te lezen dat ook jij hier al zo lang meeleest.
Ik hoop dat het goed met je zal blijven gaan en wens je een heel mooi 2014!
Hoi Diana,
Ik weet niet hoe lang ik je blog al lees. Ik ken je als oprichter van de Amazones. En eigenlijk vooral door Buurman en Buurvrouw.
Ik lees je blog omdat ik daar ook veel van kan leren (als gespecialiseerd oncologieverpleegkundige). Ik wens jullie drietjes een heel goed 2014 toe, met heel veel plezier voor Axel als hij dan toch echt straks al naar school gaat.
Hoi Renie, we hebben elkaar denk ik één keer ontmoet bij een borstkankercongres. Ik denk dat je mijn ouders vaker hebt gezien dan mij.
Ik vind het heel leuk om te weten dat je nog steeds meeleest. Je verdiept je echt in je vak :-). En Axel kijkt uit naar zijn 4e verjaardag: nog 35 nachtjes slapen.
Hoi Diana, ik lees al een tijdje mee, we schreven ooit samen op een forum op VIva (35+ en kinderen, ik ben degene met 3 zonen en een dochter, waar jij toen gestopt bent met schrijven omdat er borstkanker geconstateerd was. Ik volg je met bewondering, vind het erg knap hoe je je lot in eigen handen neemt en zelf je verantwoordelijkheid neemt. Mijn jongste (Saar) is iets ouder dan Axel en je verhalen over hem zijn herkenbaar en lief. Ik blijf dus graag meelezen, al vind ik het niet echt mijn plek om vaak te reageren.
Hey nog iemand van Viva, maar uit een latere fase. Ik ben daar inderdaad opnieuw gaan schrijven toen ik op latere leeftijd (36) alsnog zwanger hoopte te raken. Tja… zwanger raken ging snel, bevallen was easy, maar zwanger zijn was helaas geen succes voor mij.
Wat leuk dat je nog meeleest en ook veel herkent. Ik denk inderdaad dat het fases zijn bij Axel. Sommige dingen die ik eerst bij zijn vriendinnetje zag (‘ik ga jou wegtoveren’ en ‘jij mag niet op mijn feestje komen’) zei hij later zelf.
Natuurlijk kun je blijven meelezen, het is niet mijn bedoeling om de blog af te sluiten. Ik was alleen maar erg benieuwd wie hier meelezen.
Ook ik lees geregeld mee. Meestal weet ik niet wat ik moet reageren en reageer dan maar niet…Nog steeds vind ik het onwerkelijk dat uitgerekend jij bent geconfronteed met uitzaaiingen.
Toen ik zelf met borstkanker werd geconfronteerd was jij een van de eersten die mij ‘ opving’ bij De Amazones. Heel bijzonder en dank daarvoor! Ik bewonder de manier waarop je in het leven staat, de manier waarop je je in iets kunt vastbijten en je niet laat ‘ afpoeieren’ . Ik reageer dus bijna nooit, maar ik zal je wel blijven volgen.
Hoi Gabi, gelukkig ging het bij jou goed, zwanger na hormoongevoelige borstkanker. Ja, ik kreeg uitzaaiingen op het moment dat ik borstkanker achter me wilde laten en andere dingen wilde gaan doen. Fijn als je blijft meelezen!
Dit blog krijgt eind 2014 vast de hoogste plaats in het statistiek-rapport 😉
Hoi Diana,
Ook ik ben zo’n stille meelezer…. Ik ben hier ik geloof al enkele jaren geleden via via via een ander blog terechtgekomen. Jouw manier van schrijven raakt me heel erg, plus daarbij dat jouw zoontje nét iets jonger is dan de mijne waarin ik heel veel herken! Ik blijf ook lekker meelezen 😉 en wens jullie drietjes een heel fijn 2014 (kan nog toch de 9e januari 😉
Hoi Josina, dank je wel voor je reactie! Grappig, je bent niet de eerste die schrijft dat je zelf ook een kind rond de leeftijd van Axel hebt. Bij de Axel-blogs denk ik soms ‘wie interesseert dit nou?’ maar dat valt kennelijk nog wel mee :-).
Jij ook een heel gelukkig nieuwjaar!
Hallo Diana,
Ik ben ook via een andere blogger op jouw site terecht gekomen.
Ik heb me toen aangemeld voor je nieuwsbrief.
Vanzelf ben ik met je mee gaan leven.
En de leuke stukjes over Axel zijn heel herkenbaar.
Ik ben zelf ook moeder van een zoon maar die is al bijna 21 jaar.
Ik hoop dat jij dat ook ooit zal kunnen zeggen.
Wens je alle goeds
Ineke
Dank je wel, Ineke, leuk om te weten wie de meelezers zijn. Jij ook alle goeds gewenst, Diana
thanks for visting my blog (and liking it). I look forward to catching up with yours, my fellow MBC sister.